pokonać bulimię

Pokonać bulimię krok po kroku

Na polskim rynku wydawniczym wciąż brakuje książek, które poruszają w sposób praktyczny temat zaburzeń odżywiania. Widzimy dużą, niestety niewykorzystaną przestrzeń w literaturze, pomiędzy topornymi często naukowymi pozycjami, a poradnikami napisanymi zbyt lekko i zbyt powierzchownie jak na temat, którego dotyczą. Wyjątkiem jest dla mnie książka „Jak pokonać objadanie się” Christophera G. Fairburna, a teraz dołącza do niej podobna, a jednak inna, dzięki wielu przykładom i trochę innej strukturze książka wydana przez Centrum Terapii Dialog. Cieszę się, że mogę polecić nowość: „Pokonać bulimię i zespół napadowego objadania się” Ulrike Schmidt, Janet Treasure, June Alexander, profesorów, a przede wszystkim praktyków w pracy z zaburzeniami odżywiania.

Poradnik ten jest dedykowany pacjentom i ich rodzinom, ale z pewnością będzie pomocny również specjalistom w pracy z pacjentami: psychologom, dietetykom czy lekarzom w lepszym zrozumieniu choroby. Natomiast dla samych pacjentów może być dodatkowym wsparciem w psychoterapii, bo tego, że specjalistyczna pomoc jest potrzebna nikt nie neguje. Treści przekazywane w książce są przystępnie i zrozumiale, a zamiast naukowych trudnych zwrotów znajdziemy wypowiedzi pacjentów i wywołujące refleksje pytania. Pierwszą z zalet tej książki jest wykorzystanie historii pacjentów w celu zobrazowania problemów i zmagań, ale też pokonywania kolejnych barier w głowie osoby chorej. To niezwykle pomocne, bo wiele z tych przytoczonych wypowiedzi jest tymi myślami, z którymi borykają się pacjenci. Druga i największa wartość tej książki to możliwość praktycznego zastosowania. Jest planem trasy zdrowienia z poszczególnymi przystankami do przejścia. Ilość pytań skierowanych do pacjentów jest ogromna, a każde pytanie jest niezwykle otwierające w kontekście kolejnych poruszanych aspektów. Pytania z jednej strony pomagają się otworzyć na zmianę, ale wiele z pytań zawiera również odpowiedzi, a właściwie ćwiczenia do wykorzystania w kontekście np. zapobiegania wymiotom, planowania jedzenia, ale też asertywności, postrzegania świata, radzenia sobie z potknięciami. Trzeci powód by polecić właśnie ten podręcznik to jego wielowymiarowość. Dla mnie jako specjalisty korzystającego z różnych gałęzi psychologii w pracy, ale też zwracając uwagę jak wiele różnych czynników wpływa na zachorowanie jak i zdrowienie ta cecha książki jest niezwykle ważna. Oczywiście przez większość stron, słusznie autorzy skupiają się na zachowaniach żywieniowych, ale ponadto zwracają uwagę i przekazują wskazówki i ćwiczenia w odniesieniu do problemów związanych z poczuciem winy, radzeniem sobie z potknięciami, asertywnością i stawianiem granic czy radzeniem sobie z pracą i funkcjonowaniem w sieci społecznej. Zbyt mało z literaturze uwagi poświęca się tym właśnie powiązanym z chorobą aspektom życia pacjentów.

Jak asertywność może pomóc w pokonaniu bulimii?

Asertywność jest jednym z zasobów odporności psychicznej, na którą zwrócona została uwaga w książce. Jest też świetnym przykładem pokazującym, że problem z asertywnością i stawianiem granic może wpłynąć na proces zdrowienia, ale również na utrzymanie zdrowia bez wyrzeczeń. Pamiętajmy również, że po wyzdrowieniu wciąż trzeba się zmagać z wieloma problemami i odnaleźć się na nowo w swoim życiu. Brak tego przygotowania może wywoływać napięcie i kryzysy. A w sytuacjach stresu i kryzysów wracamy często do szkodliwych zachowań. Właśnie dlatego tak ważne jest całościowe podejście do tematu radzenia sobie z zaburzeniami odżywiania.

„Brak asertywności prowadzi do stopniowego narastania frustracji, która wywoła bulimię. (…) Ignorowanie konfliktu sprawi, że unikniesz go tu i teraz. Pamiętaj, że w dłuższej perspektywie napięcie i frustracja wywołane tłumionym konfliktem się nasilą. Radzenie sobie z tego typu sytuacjami na bieżąco jest zalecane dla twojego zdrowia.”

 

To nieprzepracowane kryzysy, nieuregulowane napięcia, a czasem traumy wywołują problemy psychiczne, również zaburzenia odżywiania. by utrzymać wypracowane efekty i zdrowie, nie wystarczy przepracować przeszłość, trzeba się również zabezpieczyć na przyszłość. Nie wystarczy wyjść z choroby, trzeba nauczyć się na nowo żyć i sobie radzić w różnych, zmieniających się warunkach. Bo takie jest życie. Dzięki takiemu przygotowaniu i wzmocnieniu odporności psychicznej, naprawdę będzie można powiedzieć, że pokonało się bulimię czy zespół napadowego objadania się. 

Niestety nie możesz na nowo napisać swojej przeszłości, nawet jeśli wyrządzono ci krzywdę i potraktowano cię niesprawiedliwie. Nie możesz zmienić przeszłości. Musisz nauczyć się żegnać ze swoim „marzeniem” o lepszych rodzicach i żyć dalej tu i teraz. Porzucenie chęci zmiany przeszłości zrobi w twoim życiu miejsce na nowe wydarzenia i osoby. To nowe życie nie będzie idealne, ale będzie prawdziwe.”

pokonać bulimię

 „Pokonać bulimię i zespół napadowego objadania się” Ulrike Schmidt, Janet Treasure, June Alexander, red. michał Feldman, Dialog Centrum Terapii

Anna Paluch
Previous

Lęk oswojony uważnością

Next

Przemoc psychiczna. Jak rozpoznać i reagować?

About Author

Anna Paluch

Jestem psychodietetykiem, ciągle czerpiącym z obu dziedzin. Jedzenie pełni tak wiele funkcji psychologicznych, że nie można tych dziedzin rozdzielać przekonując do zmiany nawyków żywieniowych. Ważniejsze od liczenia kalorii jest poszukanie odpowiedzi na pytanie: dlaczego jem? Odczarowuję psychologię w kontekście diety. Wiem o czym mówię, bo sama to przerabiałam.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Check Also